Περί θανάτου και ψυχής.

 Ως μη αποκαλυπτική η θρησκεία δεν μας παραδόθηκαν εντολές από τους θεούς, σε πλάκες ή οπουδήποτε αλλού. Η θεολογία μας πάντα έβγαινε μέσα από την φιλοσοφία μας. Λατρεύουμε αυτό το θεϊκό Όλον πάντα με την νόηση μας και ποτέ με την πίστη μας. 

Για εμάς είναι ύβρις ο φόβος προς τα θεία και το κόσμημα «Τον Κόσμο» που είναι γύρω μας. Για όσους τουλάχιστον μπορούν να δουν αυτό το κόσμημα από λίγο ψηλότερα.

Θα παραθέσω δύο χαρακτηριστικά από το «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΙΣ»

Περί θανάτου

«Καμιά απώλεια δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε ένα δεδομένο και άφθαρτο σύνολο, το οποίο απλώς φιλοξενεί μέσα του μια ατελείωτη αλλαγή μορφών και καταστάσεων.»

Περί Ψυχής.

Για εμάς η ψυχή είναι αθάνατη, συμπαντική και δεν υπάρχει περί αυτής καμιά απολύτως εκκρεμότητα για το εάν ή θα ...«σωθεί»